४:

"ओम वर्ष झालं आज इंजिनियरिंगचा रिझल्ट लागून ....

"हं !! कळलच नाही ना वर्ष कसं गेलं ते ! ... पण आई, खरंच बरं वाटल तू हा विषय काढलास म्हणून ....बरेच दिवस बोलायच होतं तुझ्याशी...... "

चहाचा कप तिने बाजुला ठेवला उघडलेलं वर्त्मानपत्र तसंच माडीवर टेवलं .. अचानक डोळ्यातून काळजी दाटली.

"ओम मला कल्पना आहे...आमच थोड दुर्लक्षच झालं तुझ्याकडे....पण गेली दोन वर्ष आजीचा आजार तू बघतोयस ...

"काल आले होते का डॉक्टरकाका ?"

"आलेले ...म्हणाले हे आता असच चालायच ... काहीही करू शकत नाही."

"आजीला समजत असेल का गं काही?"

डॉक्टर म्हणतात नाही ....पण समजत असावं रे, माझा आपला आहे विश्वास ....मी सकाळी त्यांच आवरायला जाते ना तेव्हा मला जाणवतं..... त्यांचं शरीर उत्सुक असतं माझ्या स्पर्शासाठी ... आणि ऑफिसला जायच्या आधी जेव्हा घेते त्यांचा हात हातात तेव्हा जाणवतात वेगळीच कंपन ........ "
. . . . .
. . . . .

" काय़ ठरवलयस तू ओम ?"

"विश्वास ठेव ग आई ...."

"विश्वासाचा प्रश्न नाहीये रे ........साग ना काय बोलायच होतं?"

"बरंच काही ..... पण नंतरच बोलू ...पुढच्या रविवारी बाबा टूर वरुन परत आले की .... पण आता नोकरीच बघायची असं ठरवलय .... "

* * * * *